Sinopsis
O cinema aquí non pretende revivir o pasado senón ser un medio catártico, a canle expresiva por medio da cal o director recompón un grupo roto para darlle nova vida despois de moitos anos. Este grupo, con todo, dista moito de ser o que algunha vez foi. Nese sentido, o labor antropolóxico e arqueolóxico é unha ollada cara a atrás para reflectir sobre o que se pode encontrar, sobre a manipulación das lembranzas e a importancia da saudade. Unha deteriorada fotografía escolar grupal do ano 1959 e a recuperación dunhas notas dun compañeiro falecido son os cernes dun repertorio das emocións dos primeiros boomers expresados con palabras, imaxes e símbolos.
